Orijinal Adı: 1923
Yazar: Mehmet Ergen – Mert Dilek – Yekta Kopan
Başroller: Kerem Alışık – Özge Özder – Ece Dizdar
İzlenme Tarihi: 16 Mart 2025

Cumhuriyetin yüzüncü yılında izlemeyi daha çok isterdim bu müzikali. Duygusal yoğunluğumun daha yüksek olduğu ve son zamanlardaki garip olayların tesirinde kalmamış halimle tecrübe etmeyi dilerdim.
Ancak bu durum eserin ruhunu idrak etmem konusunda bir sorun yaratmadı bana. Genel itibariyle hikayeyi özetlemek gerekirse okul gezisine çıkan dört arkadaş, Bandırma Vapuru maketini izledikleri sırada zamanda yolculuk edip dört ana tarihi durak olan 19 Mayıs 1919, 23 Nisan 1920, 30 Ağustos 1922 ve 29 Ekim 1923 günlerini ziyaret ederler.
Bileti almadan evvel ekşi sözlükte hakkında ne yazılmış diye bakarken insanların çocuk müzikali olduğu yönünde yorumlarına denk gelmiştim. Eseri birinci elden tecrübe etmiş biri olarak gönül rahatlığı ile söyleyebilirim ki 1923 Müzikali hem yetişkinler hem de çocuklar için izlenebilitesi oldukça yüksek bir eser olmuş.

Kurgusal açıdan alınmış bazı kararları çok beğendim. Herkesin bildiği bir destanın tekrar ele alınması, farklı bir mecra ve farklı bir dokunuşa sahip olması oldukça hoşuma gitti. Olay örgüsünü Mustafa Kemal Atatürk’ün yakın çevresinde inşa edip kolaya kaçmak yerine radikal bir karar alarak Halaskâr Gazi’nin periferisinde yaşanan gelişmelere şahit oluyoruz.
Kız arkadaşımla birlikte izlemiş olmam benim için bu eseri daha değerli hale getirdi. Oturduğumuz koltuğun arkasında çocuklar olduğunu fark edince gösteri öncesi “acaba çok huzursuz davranışlar sergilerler mi” diye endişe etmiştim. Ancak sağ olsunlar müzikal boyunca uslu uslu oturup izlediler. Çıt bile çıkarmadılar.
Yer yer çok hislendim. Her ne kadar bir müzikal olsa da duygusal yönü kuvvetli bir eser olmuş. Bandırma Vapuru, Birinci Meclis’te alınan kararların halka ilanı, Büyük Taarruz Zaferi öncesi ordunun yaralı askerlerinin hali ve finaldeki Ulusa Sesleniş gözümü doldurdu. Ben her ne kadar bunu fark ettirmemeye çalışsam da yanımda oturan, tanımadığım bir çift hüngür hüngür ağladı. Kamuya açık alanda duygularını bu kadar içten ve rahatça yaşayan insanları görmek beni garip bir şekilde mutlu etti.
Müzikale puanım 7.5/10. Bestelenen müzikler daha kafiyeli ve kuvvetli sözlerle yazılabilirdi. Lakin bu hali de yeterli.